لوپوس پوستی، نوعی از بیماری لوپوس است که باعث ایجاد بثورات قرمز رنگ و پوسته پوسته روی سطح پوست می شود. لوپوس، در واقع یک بیماری خودایمنی است که باعث می شود بدن به بافت های سالم خود حمله کند.
سه نوع از لوپوس های پوستی باعث ایجاد بثوراتی بر روی پوست می شوند. این بثورات اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شوند. لوپوس پوستی هیچ درمان قطعی ندارد و اغلب با استفاده از داروها و تغییر سبک زندگی می توان آن را کنترل کرد.
لوپوس اریتماتوز پوستی چیست؟
لوپوس سیستمیک، نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به بدن، از جمله اندام های داخلی حمله می کند. در لوپوس پوستی، ما شاهد حمله سیستم ایمنی بدن به پوست هستیم. حدود ۱۰% از کل بیماران مبتلا به لوپوس، لوپوس پوستی دارند و ۶۵% از افراد مبتلا به لوپوس سیستمیک، در نهایت علائم لوپوس پوستی را از خود نشان می دهند.
زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به لوپوس هستند. حدود ۹۰% افراد مبتلا به لوپوس را زنان بین ۱۵ تا ۴۴ سال تشکیل می دهند. همچنین، زنان رنگین پوست حدود ۲-۳ برابر بیشتر از سایرین، در معرض ابتلا به لوپوس قرار دارند. در این میان، لوپوس در بین زنان سیاه پوست، اسپانیایی تبارها و آسیایی تبارها شایع تر است.
با این حال، احتمال ابتلا به لوپوس در هر جنسیت و سنی وجود دارد. این بیماری در کودکان در حدود ۱۲ سالگی ایجاد می شود. در صورتی که یکی از بستگان شما به بیماری لوپوس یا هر نوع بیماری خود ایمنی دیگری مبتلا باشد، احتمال ابتلا شما به لوپوس بیشتر است.
انواع مختلف لوپوس پوستی
سه نوع لوپوس پوستی وجود دارد و همه آن ها علائم مشابهی دارند. علائم بیماری لوپوس عبارتند از، بثورات قرمز رنگ و پوسته پوسته که اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شوند.
سه نوع لوپوس پوستی عبارتند از:
لوپوس پوستی دیسکوئید:
در این نوع از لوپوس پوستی، ضایعات پوستی گرد، ضخیم، قرمز رنگ و پوسته پوسته هستند. در این بیماری، ممکن است علائمی همچون درد، خارش و سوزش را تجربه کنید. در برخی موارد ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنید.
اغلب علائم این بیماری روی صورت، گوش ها یا پوست سر ظاهر می شوند. با این حال، ممکن است علائم را در سایر قسمت های بدن خود نیز تجربه کنید. این علائم گاهی اوقات ممکن است باعث ایجاد جای زخم و تغییر رنگ روی پوست شما شوند (پوست ممکن است تیره تر یا روشن تر شود). در صورتی که این عارضه را روی پوست سر خود تجربه می کنید، ممکن است شاهد ریزش مو دائمی در آن نقطه نیز باشید.
ضایعات دیسکوئیدی که برای سال ها روی پوست شما باقی مانده اند، ممکن است به سرطان پوست تبدیل شوند. از این رو، باید هر گونه تغییر در آن ها به دقت بررسی شود. در صورتی که به لوپوس پوستی دیسکوئید مبتلا هستید، پزشک معالج، معاینات منظم را برای بررسی پیشرفت یا عدم پیشرفت آن ها برنامه ریزی می کند.
لوپوس پوستی تحت حاد:
در لوپوس پوستی تحت حاد، ضایعات پوستی دارای حاشیه های قرمز رنگ در اطراف لبه هایشان هستند. آن ها به صورت یک حلقه یا دایره قرمز تیره تر در لبه بیرونی ضایعات دیده می شوند. این ضایعات ممکن است در اثر واکنش به برخی از داروها ایجاد شوند.
ضایعات در لوپوس پوستی تحت حاد، اغلب در گردن، قفسه سینه، قسمت بالایی پشت، شانه ها و بازوها ظاهر می شوند. این ضایعات معمولا در نقاطی از بدن که در معرض تابش نور خورشید بوده اند، ایجاد می شوند و معمولا درد، خارش یا زخم ندارند. ممکن است در این نواحی، پوست تغییر رنگ دهد.
لوپوس پوستی حاد:
در لوپوس پوستی حاد، بثورات پوستی اغلب در امتداد گونه ها، پل بینی و معمولا پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شوند. معمولا به دلیل شکل این ضایعات، پزشکان آن را بثورات مالار یا بثورات پروانه ای می نامند. بثورات مالار، معمولا به شکل آفتاب سوختگی به نظر می رسند و ممکن است در سایر قسمت های بدن از جمله، بازوها و پاها نیز ظاهر شوند. در این بثورات معمولا جای زخم دیده نمی شود اما ممکن است تغییر رنگ پوست رخ دهد.
بثورات پروانه ای، نشانه ای از لوپوس سیستمیک هستند. افراد مبتلا به بثورات پروانه ای، ممکن است علائم لوپوس را در سایر نواحی بدن خود نیز شاهد باشند.
علائم لوپوس پوستی چیست؟
علائم SLE و لوپوس پوستی از خفیف تا شدید متغیر هستند و ممکن است این علائم ظاهر شوند یا اینکه از بین بروند. این علائم ممکن است در زمان های خاصی در طول زندگی شدت یابند. برخی از دلایل تشدید شدن علائم لوپوس عبارتند از، استرس های جسمی و روحی، بیماری ها، آسیب های جسمی و مصرف برخی از داروها.
لوپوس پوستی علائم مشابهی با برخی از بیماری های پوستی دارد، اما بثورات پوستی ناشی از انواع این بیماری معمولا کمی متفاوت هستند. بثورات پوستی ممکن است دردناک و با خارش همراه باشند، اما همیشه اینطور نیست. هرچند که ممکن است این بثورات دائمی باشند، اما ممکن است پس از چند هفته بهتر شوند یا از بین بروند.
علائم لوپوس پوستی عبارتند از:
- نواحی قرمز رنگ و پوسته پوسته شده. این نواحی ممکن است مانند یک سکه یا دیسک گرد باشند. حلقه ها یا حاشیه های قرمز تیره تر ممکن است لکه های پوسته پوسته ای داشته باشند. این لکه ها ممکن است در هر ناحیه ای از بدن ظاهر شوند، اما معمولا در نواحی که بیشتر در معرض نور خورشید هستند دیده می شوند.
- بثوراتی که در سراسر گونه ها و پل بینی ظاهر می شوند (بثورات پروانه ای). حدود ۵۰% از مبتلایان به لوپوس به این بثورات مبتلا می شوند.
دلایل ایجاد لوپوس پوستی
لوپوس پوستی مسری نیست (یعنی از شخص به شخص دیگر منتقل نمی شود). هنوز دلیل اصلی بروز این بیماری مشخص نشده است. دانشمندان معتقدند که ترکیبی از ژن ها، هورمون ها و عوامل محیطی باعث بروز این بیماری می شوند. وراثت یکی از دلایل اصلی ابتلا به این بیماری است.
احتمال ابتلا زنان به لوپوس بیشتر از مردان است. از این رو، پزشکان معتقدند که هورمون زنانه استروژن در بروز این بیماری و علائم آن نقش دارد. علائم ناشی از لوپوس ممکن است در حوالی سیکل قاعدگی زنان یا در دوران بارداری، زمانی که سطح استروژن بالاتر است، تشدید شوند.
علائم ناشی از لوپوس پوستی ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش (UV)، تشدید شوند. این پرتوها هم در نور خورشید و هم در چراغ های فلورسنت وجود دارند. ضایعات پوستی ناشی از لوپوس به نور بسیار حساس هستند. برخی از داروها، از جمله داروهای بدون نسخه که برای درمان رفلاکس معده استفاده می شوند نیز می توانند باعث تشدید شدن این بیماری شوند.
روش های تشخیص لوپوس پوستی
پزشکان می توانند از طریق معاینه پوستی و بررسی بثورات پوستی، ابتلا یا عدم ابتلا به لوپوس پوستی را تشخیص دهند. پزشک معالج شما ممکن است با روش بیوپسی پوست، از پوست شما نمونه برداری کرده و برای آزمایش بیشتر به آزمایشگاه بفرستد.
در صورتی که متوجه ظهور بثورات پوستی بر روی پوست خود شده اید، اما لوپوس پوستی برای شما تشخیص داده نشده است، پزشک معالج شما برای بررسی ابتلا یا عدم ابتلا، یک معاینه کامل انجام می دهد. در این موارد، پزشک در مورد سایر علائم و داشتن سابقه خانوادگی بیماری های خود ایمنی از شما سوالاتی می پرسد.
برای تایید تشخیص لوپوس پوستی چه آزمایشاتی انجام می شود؟
علائم لوپوس پوستی ممکن است شبیه علائم سایر بیماری های پوستی باشد. یک آزمایش جداگانه برای تشخیص لوپوس وجود ندارد و برای تشخیص این بیماری به چندین آزمایش و در طول چند ماه نیاز است. این آزمایشات ممکن است شامل آزمایش خون، ادرار، کلیه و بیوپسی پوست باشند.
پیشگیری و درمان لوپوس پوستی
پزشکان به بیماران کمک می کنند تا با تغییر سبک زندگی خود و استفاده از داروها، این بیماری را کنترل کنند. برخی از روش های کنترل لوپوس پوستی عبارتند از:
پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و نورهای فلورسنت:
ضایعات پوستی لوپوس، به شدت به نور خورشید و نورهای مصنوعی حساس است. از این رو، باید زمان قرار گرفتن در معرض این نورها را کاهش داد. در زمان اوج شدت تابش نور خورشید در خانه بمانید و در صورت لزوم برای خروج از خانه، حتما از کلاه های لبه پهن، لباس های با پوشش بیشتر در برابر آفتاب و همچنین ضد آفتاب استفاده کنید.
تزریقات:
ممکن است پزشک معالج شما، از تزریق مستقیم یک دارو کورتیکواستروئید به بثورات پوستی استفاده کند. تزریق مستقیم استروئید به بثورات باعث کاهش التهاب آن ها می شود. ممکن است هر چند هفته یکبار به این تزریق نیاز داشته باشید.
داروهای خوراکی:
پزشکان سال ها از دارویی به نام هیدروکسی کلروکین برای درمان لوپوس سیستمیک استفاده می کنند. این دارو، سیستم ایمنی بدن را کنترل می کند. ممکن است شما به داروهای دیگری از جمله متوترکسات نیز نیاز داشته باشید. متوترکسات، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند.
داروهای موضعی:
استفاده از برخی از کرم ها، لوسیون ها و پمادها می توانند التهابات پوستی را کاهش دهند. ممکن است نیاز باشد روزانه ۱ الی ۲ بار از آن ها روی پوست خود استفاده کنید. انواع داروهای موضعی عبارتند از کرم های کورتیکواستروئیدی و پماد تاکرولیموس.
