زگیل های تناسلی معمولا برآمدگی هایی کوچک و به رنگ بدن هستند که به صورت دسته ای در اطراف ناحیه تناسلی ایجاد می شوند. زگیل ها اغلب نرم بوده، می توانند صاف یا برجسته باشند و به تنهایی علامت ابتلا به عفونت زگیل تناسلی هستند. این زگیل ها چندین هفته یا چندین ماه پس از ابتلا به عفونت پدیدار می شوند. بهترین راه جهت اجتناب از زگیل های تناسلی، خودداری از رابطه جنسی محافظت نشده و حفظ سلامت شخصی است. بدن می تواند به تنهایی با این ویروس مقابله کند.
تمامی برآمدگی های تناسلی، زگیل نیستند. با این حال، در صورت تصور بر ابتلای خود، باید جهت دریافت تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه شود. زگیل های تناسلی شکل و اندازه های متفاوتی دارند. با این که علائم اولیه زگیل تناسلی قابل شناسایی هستند اما بهترین اقدام مراجعه به پزشک متخصص است.
تشخیص ابتلا به زگیل های تناسلی
علائم اولیه زگیل تناسلی، زائده هایی هستند که در این ناحیه بروز می دهند. این زوائد گاهی اوقات در داخل اندام تناسلی بوده و شناسایی آن ها دشوار است. افراد باید جهت کسب اطمینان از عدم رشد و انتشار زگیل ها، نسبت به تشخیص و درمان زود هنگام این موارد اقدام کنند.
زنان باید در داخل و اطراف فرج یا کشاله ران به دنبال این زگیل ها باشند. مردان نیز باید آلت تناسلی، کیسه بیضه، کشاله ران و ران ها را از نظر ابتلا به زگیل بررسی کنند.
علائم اولیه زگیل تناسلی
زگیل های تناسلی دارای اندازه و شکل های متفاوتی هستند اما علائم رایج آن ها شامل موارد زیر می شود:
برآمدگی های کوچک (2 تا 3 میلی متر) که به رنگ پوست بوده، به صورت دسته ای بروز داده و شکلی همچون گل کلم دارند. برخی افراد تنها به یک یا دو زگیل ابتلا می یابند. هنگامی که این زائده ها به صورت مستقیم بر روی ناحیه تناسلی بروز دهند، معمولا نرم بوده و ممکن است صاف یا برجسته باشند. زگیل های تناسلی اغلب اوقات در نواحی مرطوب بروز داده و سبب درد یا ناراحتی نمی شوند.
در موارد نادر، زگیل ها مخصوصا در صورت خاراندن می توانند به خارش، درد یا خونریزی دچار شوند. با در نظر گرفتن علائم اولیه زگیل های تناسلی، باید دانست که این زوائد می توانند چندین هفته یا چندین ماه پس از ابتلا به عفونت بروز دهند. زنانی که به تازگی رابطه جنسی محافظت نشده داشته و به دنبال علائم اولیه زگیل های تناسلی هستند، باید خود را به صورت متداول بررسی کنند.
تمامی برآمدگی های ناحیه جنسی، نشانه ابتلا به زگیل های تناسلی نیستند. این برآمدگی ها می توانند نشانه بیماری هایی دیگری همچون سیفلیس، هموروئید یا پاپول باشند. در صورت شک بر ابتلای خود باید به پزشک مراجعه شود.
اقدامات لازم در صورت مشاهده علائم اولیه زگیل تناسلی
در صورت مشاهده علائم اولیه زگیل های تناسلی باید بلافاصله درمان خود را شروع کرد. پماد های موضعی همچون وارتیکون، کوندیلاین و آلدارا می توانند به رهایی از زگیل ها کمک کنند. دیگر درمان های زگیل ها شامل طیف وسیعی از فرایند های جراحی و شیمیایی می شوند.
این درمان ها با این که زگیل ها را از بین می برند اما در درمان ویروس ناتوان هستند. در صورت ابتلای فرد یا شریک جنسی او، انجام آزمایش ابتلا به دیگر عفونت های منتقل شونده جنسی برای هر دو نفر الزامی است. سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس و ویروس ایدز از جمله این موارد هستند.
پیشگیری از ابتلا به عفونت ها یا طغیان آن ها
بدن توانایی مقابله با ویروس را داشته و بیمارانی که در سنین 20 سالگی یا اوایل 30 سالگی قرار دارند، با احتمال بیشتری نسبت به افراد بالای 30 سال از ویروس رهایی می یابند. در صورت آگاهی از ابتلا به ویروس، باید جهت ارتقا سیستم ایمنی خود تلاش کرد. زگیل های تناسلی دقیقا در هنگام ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن بروز می دهند.
افرادی که تحت شیمی درمانی بوده یا از یک بیماری خاص همچون دیابت رنج می برند، باید بیش از دیگران مراقب سلامت خود باشند. در صورت ابتلا به ویروس، داشتن یک سبک زندگی ناسالم خطر بروز زگیل های تناسلی را بیشتر می کند. مبتلایان باید از مصرف سیگار، نوشیدن بیش از حد الکل و استرس دوری کنند. با این که شیوع ویروس در مردان و زنان یکسان است اما مردان کمتر علائم بیماری را نشان می دهند.
بهترین راه مقابله با پایدار شدن زگیل های تناسلی پیشگیری است. استفاده از کاندوم و انجام بررسی های دوره ای در مطب پزشک، از بهترین نمونه های این پیشگیری است. افرادی که تمایلی به استفاده از کاندوم نداشته و هر ساله با شرکای جنسی متعددی رابطه برقرار می کنند، بیش از دیگران مستعد ابتلا به زگیل های تناسلی هستند.
تفاوت زگیل های تناسلی با دیگر انواع زگیل ها
هر دوی این زگیل ها با یکدیگر شباهت داشته اما یکسان نیستند. تمامی انواع زگیل ها هنگامی بروز می دهند که ویروس پاپیلومای انسانی لایه بیرونی پوست را به خود مبتلا کرده و سبب رشد سریع آن می شود. این زگیل ها معمولا قابل انتقال نبوده اما در صورت وجود برش های پوستی می توانند به دیگر نواحی بدن انتشار یابند. زگیل ها از طریق تماس پوستی مستقیم منتقل می شوند. ویروس پاپیلومای انسانی انواع مختلفی دارد.
ویروس های عامل زگیل های تناسلی (6 و 11) با ویروس های عامل دیگر زگیل های بدن تفاوت دارند. زگیل های رایج پوستی و تناسلی، ارتباطی با خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ندارند. گروه کوچکی از ویروس های پاپیلومای انسانی با بروز سرطان دهانه رحم ارتباط داشته اما توانایی ایجاد زگیل های تناسلی را ندارند.
تمامی ضایعات پوستی زگیل نبوده و ناحیه تناسلی می تواند به انواع مختلفی از زگیل ها، برآمدگی ها یا جوش ها ابتلا یابد. یافتن یک زائده پوستی در این ناحیه الزاما نگران کننده نیست. در صورت شک یا نگرانی در این باره باید این ضایعات را به پزشک یا پرستار نشان داد.
در پایین مروری اجمالی از انواع نشان ها و برآمدگی های ناحیه تناسلی آورده شده است:
زگیل های تناسلی
برآمدگی هایی کوچک، گوشتی و به رنگ پوست هستند که گاهی اوقات به شکل گل کلم بر روی سطح پوست بروز می دهند. زگیل های تناسلی در اثر ابتلا به انواع 6 و 11 ویروس پاپیلومای انسانی به وجود می آیند. این زوائد پوستی به شدت واگیر دار بوده و از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. زگیل تناسلی، رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در جهان است که البته چندان خطرناک نیست.
با این که هیچ درمانی برای از بین بردن ویروس زگیل تناسلی وجود ندارد اما زگیل ها می توانند با استفاده از پماد ها، جراحی یا انجماد از بین روند. گاهی اوقات، ویروس به صورت خود به خود از بدن خارج می شود.
هرپس تناسلی
ضایعات ناشی از هرپس، تاول ها یا زخم هایی قرمز، دردناک و خارش دار هستند. این زخم ها در اثر ابتلا به ویروس هرپس سیمپلکس به وجود آمده و از طریق رابطه جنسی نیز به دیگران انتقال می یابند. هیچ درمانی برای هرپس وجود ندارد اما با مصرف برخی دارو ها می توان از طغیان عفونت پیشگیری کرده یا تعداد دفعات آن را کاهش داد.
مو های زیر پوستی ناحیه شرمگاهی
این موارد به صورت جوش هایی قرمز و دردناک در اطراف فولیکول های مو پدیدار می شوند. مو های زیر پوستی هنگامی بروز می دهند که مو ها در جهت نادرست شروع به رشد می کنند. این جوش ها اغلب در افرادی پدیدار می شوند که مو های ناحیه شرمگاهی را با تیغ اصلاح می کنند. در صورت تحریک پذیری پوست یا ابتلا به عفونت در این ناحیه، باید از اصلاح با تیغ اجتناب و به پزشک مراجعه کرد.
جوش ها
بروز جوش در ناحیه تناسلی کاملا رایج بوده و برخی اوقات در اثر چرخه قاعدگی یا نوسانات هورمونی به وجود می آِیند. افراد باید از لمس کردن یا ترکاندن آن ها خودداری کنند.
جهت رفع و پیشگیری از بروز آن ها باید ناحیه تناسلی را تمیز نگه داشته، به طور متداول با آب گرم حمام کرده و برای مدتی از تیغ کشیدن یا اپیلاسیون خودداری کرد.
تگ های پوستی
تگ های پوستی همچون زگیل های تناسلی برآمدگی هایی کوچک و گوشتی هستند. برخلاف زگیل های تناسلی، تگ های پوستی برآمدگی هایی هستند که با یک ساقه نازک به پوست اتصال دارند. تگ های پوستی قطعاتی کاملا بی خطر از پوست بوده و معمولا در اثر اصطکاک یا مالش به وجود می آیند.
درمان های بدون نسخه متعددی برای رفع تگ های پوستی وجود دارند که روغن درخت چای از جمله آن ها به شمار می رود.
خال ها
خال ها نیز همچون زگیل ها بوده اما ظاهری قرینه و حدودی بسیار مشخص دارند. خال ها به طور طبیعی در سر تا سر بدن بروز داده اما در موارد نادر می توانند سرطانی شوند. در صورت مشاهده هر گونه تغییر در این خال ها باید به پزشک مراجعه کرد. خال ها تا زمانی که آزار دهنده یا سرطانی نشده اند، نیازی به درمان ندارند.
علائم همراه با زگیل های تناسلی
علاوه بر علائم ذکر شده در بالا، موارد زیر نیز می توانند بروز دهند:
- خارش یا التهاب
- خونریزی در اثر التهاب، تحریک پذیری یا خاراندن زگیل
- اختلال در جریان ادرار (در صورت بروز در داخل یا نزدیکی میزراه)
