داشتن پوستی نرم و شفاف، نشانه ی سلامتی بدن است. پوست، بزرگترین عضو بدن است که نقش بسیار مهمی در محافظت از اندام های داخلی در برابر محیط خارجی دارد. افرادی که پوستی سالم، درخشان و شفاف دارند، معمولاً تأثیر مثبتی روی دیگران می گذارند. برعکس، کسانی که پوستی کدر یا تیره تر دارد، اعتماد به نفس پایینی دارند و دائما در حال تلاش برای پیداکردن راهی برای درخشان کردن پوست خود هستند.
سبک زندگی پر از استرس باعث بروز مشکلات پوستی از قبیل اختلال افزایش رنگدانه های پوست، لکه های قهوه ای یا تیره و کدر شدن پوست می شود. گرچه، به جز استرس و عوامل خارجی از قبیل قرار گرفتن در معرض آلودگی یا نورخورشید، برخی از تغییرات فیزیولوژیکی درون بدن نیز، در کدر و بی روح شدن پوست نقش دارند. آیا کمبود ویتامین و تیرگی پوست ارتباطی با یکدیگر دارند؟ در ادامه بررسی خواهیم کرد.
چه ویتامینی باعث لکه های قهوه ای روی پوست میشود؟
ملاسما، یک بیماری شایع پوستی که باعث ایجاد لکه های قهوه ای یا خاکستری می شود، این بیماری می تواند تحت تاثیر کمبود ویتامین B12 و آهن باشد. بنابراین کمبود ویتامین B12 و آهن می تواند باعث ملاسما و در نتیجه ایجاد لکه های قهوه ای روی پوست شود. رفع این کمبودها از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها، همراه با اقدامات محافظتی در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید، از جمله استفاده از ضد آفتاب و ویتامین سی می تواند به مدیریت ملاسما کمک کند.
در رابطه با کمبود ویتامین و تیرگی پوست باید گفت که ویتامین ب کمپلکس و ویتامین C، نقش بسیاری مهمی در حفظ سلامت پوست دارند. ویتامین C، مسئول تولید پروتئینی به نام کلاژن است که به پوست خاصیت ارتجاعی می دهد. افرادی که کمبود ویتامین C دارند، معمولاً پوستی خشک، کدر و افتاده دارند.
تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی، زنان را در دوران هایی مانند بارداری یا یائسگی تحت تأثیر قرار می دهد. نوسان هورمون پروژسترون و استروژن در زنان، ملانوسیت ها را تحریک می کند تا ملانین بیشتری تولید کنند. ملانین، رنگدانه ای است که به پوست رنگ می بخشد. تجمع ملانین در نواحی خاصی از پوست، منجر به شرایطی به نام ملاسما می شود که مشخصه ی آن لکه های تیره یا توزیع نامنظم رنگ روی پوست می باشد.
مکمل های آهن نیز می توانند تا حدودی موجب تیره شدن پوست شوند. با اینکه آهن برای بسیاری از عملکرد های فیزیولوژیکی مهم بدن ضروری است، مصرف آهن بیش از حد نیز می تواند اندام هایی مانند کبد و پوست را دچار مشکل کند. آهن بیش از حد در بدن، مسئول به وجود آمدن مشکلی به نام هایپرملانوز است، که موجب تولید بیش از حد ملانین در پوست می شود. وقتی که بدن ملانین بیش از حد تولید می کند، موجب هیپرپیگمنتاسیون یا تجمع رنگدانه می شود. این مشکل به علت بیماری های خاص یا عواملی مانند قرار گرفتن در معرض آفتاب رخ می دهد.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب، می تواند موجب ظهور نقاطی روی پوست، همراه با رسوب رنگدانه های زیاد شود که به لنتیژن معروف است. لنتیژن هایی خورشیدی اکثرا روی نقاطی از پوست مانند دست ها و صورت مشاهده می شوند، که به طور مکرر در معرض خورشید قرار می گیرند. اختلالات پوستی یا آسیب های خاص می توانند منجر به هیپر پیگمنتاسیون بعد از التهاب شوند و پوست را تیره تر کنند.
آکنه یا جوش
آکنه، یکی از ناخوشایندترین مشکلات پوستی است. اگر جوش ها یا آکنه ها، از خود لکه های تیره سرسخت به جا بگذارند، این شرایط ناراحت کننده تر نیز می شود. اگر جوش ها را فشار دهید یا بترکانید، نقاط تیره بدتر می شوند.