تشخیص اینکه یک توده ی مقعدی خارش دار یا ناراحت کننده، زگیل است یا بواسیر می تواند دشوار باشد. در اوایل ظاهر شدن این توده ها، هر دو مشکل می توانند کاملاً مشابه باشند. گرچه، تفاوت هایی در ظاهر، علائم و نشانه ها وجود دارد. از آنجاییکه، این دو مشکل پوستی درمان های متفاوتی دارند، تشخیص دقیق زگیل مقعدی یا بواسیر بودن آن اهمیت زیادی دارد.
علل بواسیر چیست؟
بواسیر یا همان هموروئید، رگ های خونی ملتهب در کانال مقعدی هستند. چند نوع بواسیر وجود دارد:
- بواسیر داخلی و واقع در مقعد
- بواسیر خارجی روی مقعد و اطراف آن
- بواسیر بیرون زده
بواسیر بر اثر زور زدن مکرر بر اثر یبوست یا اسهال مزمن به وجود می آید و منجر به تحلیل بافت محافظ مقعد همراه با کشیدگی، گشاد شدگی و انبساط بافت های هموروئیدی می شود. بواسیر اغلب در افراد مسن تر رخ می دهد.
علل زگیل های مقعدی چیست؟
زگیل های مقعدی (آکومیناتا کاندیلوماتا) بر اثر پاپیلوما ویروس انسانی ایجاد می شوند و یک بیماری مقاربتی هستند که بسته به نوع آنها ممکن است منجر به ضایعات سرطانی شوند. زگیل ها در ابتدا به شکل نقاط کوچکی ظاهر می شوند که می توانند به قدری بزرگ شوند که تمام مقعد یا در موارد نادر نواحی تناسلی را بپوشانند. این توده ها تا حد زیادی مُسری هستند و از طریق تماس مستقیم با پوست یا مخاط آلوده منتقل می شوند.
مقایسه ی علائم زگیل های تناسلی و هموروئید
در این مطلب علائم زگیل و بواسیر را توضیح خواهیم داد.
علائم بواسیر
درد و خارش، علائم شایع هموروئید هستند که در حین اجابت مزاج غیر قابل تحمل می شوند. برخی از موارد بواسیر دردناک نیستند. از آنجا که محل و نوع بواسیرها با هم متفاوت است، علائم آنها نیز با هم فرق می کند. هموروئید های داخلی معمولاً درد ندارند، مگر اینکه بیرون بزنند. گرچه، این نوع هموروئیدها می توانند خونریزی کنند و باعث ظاهر شدن خون قرمز روشن در مدفوع شوند.
علائم زگیل های مقعدی
یکی از شایع ترین علائم زگیل های مقعدی، وجود توده های نرم و مرطوب صورتی یا قهوه ای روشن است که شبیه به گلم کلم هستند. زگیل های نواحی تناسلی در نهایت بزرگ می شوند، سطوح زبری دارند و یا ساقه دار می باشند. از آنجا که این زگیل ها اغلب با درد همراه نیستند، اغلب نادیده گرفته می شوند، گرچه ممکن است خارش نیز داشته باشند. اکثر زگیل های مقعدی اگر درمان نشوند به طور ناگهانی رفع می شوند و همیشه به درمان نیازی نیست. گرچه، در موارد نادر برخی از عفونت های HPV ممکن است منجر به سرطان های ناحیه تناسلی شوند.
تشخیص زگیل های مقعدی از بواسیر
از آنجا که درمان های زگیل های مقعدی و بواسیر تفاوت بسیار زیادی با هم دارند، شناسایی زودهنگام آنها بسیار مهم است. زگیل های مقعدی به آسانی پخش می شوند و پیشگیری از انتشار آنها در مراحل اولیه، آسانتر است. هموروئیدها معمولاً موجب درد جزئی می شوند و به راحتی قابل درمان هستند. هم زگیل های مقعدی و هم بواسیر می توانند خونریزی کنند و گاهی وقت ها تشخیص آنها از هم می تواند سخت باشد.
درمان زگیل مقعدی شامل کرم ها و همچنین نیتروژن مایع می باشد که ممکن است دردناک باشد. تشخیص دقیق قبل از درمان بسیار مهم است. بهترین راه برای اطمینان، مراجعه به یک پزشک باتجربه و تشخیص حرفه ای است. گاهی اوقات پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص نمونه برداری انجام دهد. بواسیر را با معاینه پزشکی نیز می توان تشخیص داد. در هر مورد، پزشک ممکن است از آناسکوپی برای بررسی زگیل های مقعدی داخلی یا بواسیر استفاده کند.
درمان های زگیل های مقعدی و بواسیر
برای درمان زگیل مقعدی و بواسیر به روش های زیر عمل خواهیم کرد.
درمان زگیل های مقعدی
4 درمان اصلی برای زگیل های مقعدی وجود دارد:
- کرم های موضعی (پودوفیلوکس، ایمی کیومود، سینکاتچینز)
- کرایوتراپی (منجمد کردن آنها توسط پزشک)
- استفاده از تری کلرو یا بای کلرواستیک برای سوزاندن زگیل ها توسط پزشک
- جراحی
درمان درست به شدت، اندازه و محل زگیل های مقعد بستگی دارد. به طور کلی، درمان زگیل های متمرکز و کوچک شامل استفاده از کرم موضعی یا نیتروژن مایع است و حدوداً یک سوم زگیل های تناسلی بدون درمان در عرض 4 ماه کوچکتر می شوند.
برای زگیل های مقعدی بزرگتر یا زگیل های عمیق تر درون مقعد، جراحی گزینه ی مناسبی است. اگر زگیل های زیادی در چند نقطه نزدیک به مقعد و درون رکتوم وجود داشته باشد، ممکن است لازم باشد جراحی در چندین مرحله انجام شود. در هر صورت، اکثر جراحی های زگیل های مقعدی فقط به یک روز ماندن در بیمارستان نیاز دارند و معمولا نیازی به بستری شدن در شب نیست. باید بدانید که زگیل ها می توانند برگردند و پیگیری کردن آنها بسیار مهم است. ویروس پاپیلومای انسانی ممکن است دوباره عود کند و زگیل های جدیدی ایجاد کند به ویژه اگر ناحیه ملتهب یا آسیب دیده باشد یا اگر بیمار مبتلا به بیماری سرکوب سیستم ایمنی باشد.
درمان بواسیر
اکثر بواسیرها معمولاً در عرض چند هفته ناپدید می شوند و درمان آنها شامل مراقبت های خانگی می شود. از آنجا که بواسیرها رگ های خونی بزرگ شده هستند، مهم ترین درمان برای آنها، کاهش فشار در حین اجابت مزاج است. راههای اصلی کاهش فشار به مقعد، پیشگیری از یبوست با راههای زیر است:
- نوشیدن آب کافی
- مصرف فیبر بالا
- استفاده از ملین ها در صورت لزوم
حمام نشیمن، دیگر گزینه ی درمانی رایج است که عضلات مقعد را شل می کند. دستمال مرطوب های تسکین دهنده نیز می توانند مانند کرم های بدون نسخه یا شیاف های داخلی مفید باشند. این محصولات اغلب حاوی هیدروکورتیزون (ماده ضد التهابی) و لیدوکائین ( ماده ی بی حس کننده) هستند. زمانی که بواسیر بیرون می زند، اسفنکتر مقعد می تواند خونرسانی به آن را قطع کند. این شرایط موجب درد زیادی می شود و برخی از بواسیر های بیرون زده ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. اگر بواسیر بیشتر از 7 تا10 روز طول بکشد، ممکن است مشکل دیگری باشد و شما باید به دنبال تشخیص دقیق تری باشید.
بیشتر بخوانید: بیماری سیفلیس
زمان مراجعه به پزشک برای ضایعات مقعدی
برای اطمینان از درمان صحیح، هرچه سریع تر باید از زگیل یا بواسیر بودن ضایعات مقعدی اطمینان حاصل کنید. برای توقف کردن پیشرفت زگیل های مقعدی یا بواسیر، باید از درمان درست استفاده کنید. اگر مطمئن هستید که مشکل شما زگیل مقعدی است، برای تشخیص و درمان زود هنگام با پزشک خود مشوررت کنید.
برای بواسیر، شما می توانید با درمان آن در خانه شروع کنید، اما اگر عوارض دیگری را تجربه می کنید، توصیه می شود به پزشک مراجعه کنید. توده هایی که بعد از یک هفته از بین نمی روند و بیشتر از چند قطره خونریزی دارند، نشانه های مراجعه به پزشک هستند. دیگر علل احتمالی ضایعات یا توده های مقعدی شامل زخم های مقعدی، فیستول ها یا سایر مشکلات دستگاه گوارش تحتانی است.