ویروس پاپیلومای انسانی، یا HPV (Human Papillomavirus) یک گروهی از ویروس هاست که اولین بار در دهه 1930 کشف شد و به دلیل داشتن DNA، بر روی لایه های بیرونی پوست و همینطور مخاط بدن انسان تاثیر می گذارد و باعث ایجاد عفونت می شود. تاکنون بیش از 200 نوع مختلف از HPV شناسایی شده اند. آیا تاکنون عکس زگیل تناسلی کم خطر را دیده اید؟ نوع پر خطر آن را چطور؟
ویروس های HPV به دو دسته پر خطر و کم خطر تقسیم می شوند. انواع کم خطر، معمولاً علائم پوستی مانند زگیل را ایجاد می کنند، در حالی که انواع پر خطر این ویروس، می توانند باعث ایجاد سرطان هایی از جمله سرطان گردن رحم، دهانه رحم، دستگاه ادراری و دهان شوند. در این مقاله راجع به HPV توضیح خواهیم داد و عکس زگیل تناسلی کم خطر را برای شما به اشتراک خواهیم گذاشت.
عکس زگیل تناسلی کم خطر در مردان:
معمولا زگیل های تناسلی پر خطر مشکی و مسطح هستند و مختصری نیز برجسته اند.
روش های انتقال HPV
HPV، از طریق تماس مستقیم پوست به پوست با فرد مبتلا به این ویروس، و یا از طریق تماس جنسی با آن فرد، منتقل می شود. عفونت های ناشی از HPV، به سرعت گسترش می یابند ولی ممکن است به صورت نهان نیز در بدن باقی بمانند.
HPV چگونه باعث بیماری ما می شود؟
HPV با ادغام کردن ژنوم خود در DNA سلول های سرویکال (مرتبط با گردن رحم) از طریق فعال سازی انکوژن ها و سرکوب پاسخ ایمنی بدن میزبان (شخص آلوده)، تاثیرات خود را اعمال می کند.
محصولات پروتئینی HPV از ترمیم DNA و مرگ برنامه ریزی شده سلول ها جلوگیری می کنند، به این ترتیب باعث رشد ناپایدار و بی رویه سلول ها می شوند. این وضعیت ممکن است باعث ایجاد زگیل (که بی خطر است) یا تومور بدخیم (سرطان) شود.
به زبان ساده تر، در شرایط طبیعی، سلول های قدیمی به مرور زمان باید نابود شده و توسط سلول های جدید جایگزین شوند. اما وقتی که به این ویروس آلوده می شویم، سلول های قدیمی زنده می مانند و بی رویه و نامنظم رشد می کنند، که در نهایت به شکل زگیل (که غالباً بی‌خطر هستند) یا تومور بدخیم (سرطان) ظاهر می شوند.
علائم HPV
اکثر افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، حداقل یک بار در زندگی خود به یکی از انواع ویروس های HPV مبتلا شده اند. بخش بزرگی از این عفونت ها، توسط سیستم ایمنی بدن دفع می شود و ممکن است فرد هیچ گاه متوجه آن ها نشود.
همچنین این ویروس ممکن است به صورت نهان و بدون داشتن علامت در بدن شخص باقی بماند. با این حال، در افرادی که عفونت HPV با علائم همراه است، معمولاً بروز زائده های گوشتی گل کلم شکل بر روی پوست خود را تجربه می کنند که به آنها “زگیل” گویند.
علائم مرتبط با HPV که شامل ظهور زگیل های تناسلی است، در زنان معمولاً در دهانه رحم و واژن، کشاله ران و مقعد ظاهر می شود. در مردان نیز زگیل ممکن است روی آلت تناسلی، کیسه بیضه، کشاله ران و مقعد ظاهر شود. همچنین، افراد مبتلا به HPV، ممکن است در نواحی تناسلی خود احساس سوزش، خارش و بوی بد داشته باشند و همچنین ممکن است درد هنگام رابطه جنسی را تجربه کنند.
روش های تشخیص HPV
روش های مختلفی برای تشخیص HPV وجود دارند، از جمله:
- تست پاپ اسمیر
- آزمایش های مولکولی
- معاینه لگن و مقعد
- بیوپسی
- کولپوسکپی
روش های جلوگیری از ابتلا به HPV
- محدود کردن شرکای جنسی
- تزریق واکسن
- استفاده از کاندوم و سد دهانی در حین رابطه جنسی
انواع ویروس های HPV
تا کنون بیش از ۲۰۰ نوع مختلف از این ویروس شناسایی شده اند، که به ۲ دسته زیر تقسیم می شوند:
- ▪️انواع پر خطر اچ پی وی: ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۵۸، ۶۸
انواع پر خطر HPV، به طور معمول با سرطان های مختلف مانند سرطان گردن رحم، دهانه رحم، حلق، گلو، مقعد و سرطان مجاری تنفسی مرتبط هستند. در این میان دو نوع ۱۶ و ۱۸ عامل بیش از ۹۰% سرطان های مرتبط با HPV هستند.
- ▪️انواع کم خطر اچ پی وی: ۶، ۱۱، ۴۲، ۴۳، ۴۴، ۵۴
انواع کم خطر HPV، به عنوان عامل اصلی زگیل های ناحیه تناسلی شناخته می شوند و به ندرت باعث بروز سرطان می شوند.
اچ پی وی 11 همانند HPV-6 این نوع از HPV نیز کم خطر است و به طور کلی دو نوع HPV-6 و HPV-11 مسئول بیش از ۹۰% زگیل های تناسلی مرتبط با HPV هستند. اما نوع ۱۱ این بیماری، می تواند تغییراتی در رحم ایجاد کند.
واکسن های HPV به طور معمول مقاومت محدودی را در برابر HPV-11ایجاد می کنند. در صورت ابتلا به HPV-11، پزشک ممکن است داروهایی مانند imiquimod(Aldara و Zyclara ) یا podofilox (Condylox) را برای شما تجویز کند که می توانند علائم HPV-11 را درمان کنند.
هر دو از این داروها به صورت موضعی استفاده می شوند و می توانید آنها را به طور مستقیم بر روی زگیل های تناسلی استفاده کنید.
HPV-42 و HPV-43 و HPV-44 همانند دو گونه قبلی، انواع ۴۲، ۴۳ و ۴۴ این بیماری نیز به عنوان گونه های گونه های کم خطر HPV شناخته می شوند و معمولاً با زگیل های تناسلی مرتبط هستند. می توان با تزریق واکسن از ابتلا به این گونه های HPV جلوگیری کرد. همچنین مادران مبتلا به HPV، می توانند با انجام سزارین، ریسک ابتلای نوزاد خود به HPV را کاهش دهند.
روش‌های درمان شامل موارد زیر می‌شوند:
- از بین بردن زگیل ها
- استفاده از داروهای موضعی از جمله podofilox (Condylox) یا imiquimod (Aldara)
HPV-6، شایع ترین نوع عفونت زگیل است که از طریق روابط جنسی منتقل می شود و در مردان به عنوان شایع ترین علت زگیل تناسلی شناخته می شود. این نوع زگیل تناسلی، به عنوان یکی از انواع کم خطر زگیل، به خوبی شناخته می شود و خطر تبدیل به سرطان در اثر آن بسیار پایین است. خوشبختانه، واکسن هایی مانند گارداسیل ۴ و گارداسیل ۹ وجود دارند که در برابر زگیل تناسلی نوع ۶ موثر هستند و افرادی که این واکسن ها را تزریق می کنند، در برابر این نوع ها محافظت می شوند.
با دریافت واکسن HPV و اجتناب از مقاربت جنسی با شرکای متعدد، می توانید از ابتلا به HPV نوع 6 جلوگیری کنید. در صورت ابتلا به HPV نوع 6، پزشک شما ممکن است داروهایی مانند Aldara و Zyclara را تجویز کند که می توانند توانایی سیستم ایمنی شما را در مبارزه با عفونت های مقاربتی افزایش دهند. همچنین، داروی موضعی به نام podofilox ((Condylox نیز ممکن است توسط پزشک تجویز شود که باعث از بین بردن بافت زگیل تناسلی می شود.
روش های درمان زگیل تناسلی کم خطر
درمان HPV های کم خطر، معمولاً با هدف از بین بردن علائم زگیل های تناسلی انجام می شود. روش های درمانی عبارتند از:
از بین بردن زگیل ها، با استفاده از روش های مختلفی از جمله موارد زیر انجام می شود:
- روش های جراحی
- الکتروکوتر یا سوزاندن زگیل ها با استفاده از جریان الکتریکی
- کریوسرجری یا فریز کردن زگیل ها
- لیزر درمانی
- از بین بردن مواد شیمیایی
استفاده از واکسن، از جمله واکسن های Gardasil و Cervarix برای پیشگیری از عفونت‌های HPV کم خطر و پر خطر موجود هستند. تزریق این واکسن ها، به خصوص به دختران و پسران جوان توصیه می شود. تزریق این واکسن ها از سنین ۹ الی ۴۵ سالگی ممکن است، اما هر چه در سنین پایین تر تزریق شود، ایمنی بیشتری به همراه خواهد داشت.
