اگر شما به تبخال تناسلی در بارداری مبتلا شده اید، سیستم ایمنی بدن، از کودک شما در زمان بارداری محافظت می کند. تبخال تناسلی در دوران بارداری مگر در شرایط خاص، بر جنین شما تأثیری ندارد و وجود خطر برای نوزادتان بسيار کم است.
ویروس تبخال تناسلی چیست؟
HSV می تواند باعث ایجاد زخم در ناحیه دهان (تبخال دهان) یا زخم در ناحیه تناسلی (تبخال تناسلی) شود. عامل ایجاد کننده ی تبخال دهان HSV-1 و عامل رایج تبخال تناسلی HSV-2 می باشد. هر کدام از انواع HSV می توانند نواحی مختلف بدن و همچنین نوزاد را آلوده کنند.
چگونه هرپس سیمپلکس به نوزاد منتقل می شود؟
• اگر مادر در کانال زایمان خود تبخال داشته باشد، HSV معمولاً در حین زایمان به نوزاد منتقل می شود.
• اگر کسی تبخال فعال داشته باشد و کودک را ببوسد، HSV ممکن است به نوزاد سرایت کند.
• در موارد نادر، اگر شخصی تبخال فعال را لمس کرده و بلافاصله نوزاد را لمس کند، HSV ممکن است از طریق تماس به نوزاد منتقل شود.
تبخال تناسلی در بارداری چگونه به نوزاد آسیب می رساند؟
HSV ممکن است سبب تبخال نوزادی (نوزادان زیر 28 روز که به تبخال مبتلا می شوند)، نوعی بیماری نادر با خطر جانی شود. تبخال نوزادی می تواند مشکلات جدی مثل عفونت چشم یا گلو، آسیب به سیستم عصبی مرکزی، عقب ماندگی ذهنی یا حتی مرگ را ایجاد کند. درمان به موقع ممکن است به پیشگیری یا کاهش آسیب های جدی به کودک کمک کند
پیشگیری از تبخال تناسلی در بارداری
اگر در دوران بارداری تبخال تناسلی دارید، قاعدتاً از سرایت تبخال به نوزاد خود نگران هستید. بنابراین باید تا آنجا که می توانید احتمال خطر را کاهش دهید؛ به خصوص اگر مدت زیادی است که این بیماری را تجربه می کنید. مراحل زیر می تواند به کاهش خطر انتقال تبخال تناسلی در بارداری کمک کند:
1) با متخصص زنان و زایمان در مورد مشکلی که دارید صحبت کرده و مطمئن شوید که او از وجود تبخال تناسلی شما آگاه است.
2) در زمان زایمان، خود را در مورد وجود هرگونه علائم تبخال مانند زخم، خارش، گزگز یا حساسیت به لمس معاینه کنید. پزشک همچنین پیش از شروع زایمان شما را با نور قوی معاینه کرده تا از عدم وجود زائده ها مطمئن شود.
3) گزینه های مربوط به انتقال تبخال تناسلی در حین زایمان باید در اوایل بارداری با پزشک مطرح شود. گزینه های شما زایمان طبیعی و سزارین می باشد. احتمال انتقال تبخال در زایمان طبیعی کم است (کمتر از 3%) و باید با خطر سزارین سنجیده شود. سایر عواملی که ممکن است بر انتقال تبخال تأثیر بگذارند نیز باید از قبل مورد بررسی قرار بگیرند.
4) از مامای خود بخواهید تا در حین زایمان -جز در صورت لزوم- کیسه آب نوزاد را پاره نکند. کیسه آب به محافظت از کودک در برابر ویروس تبخال موجود در کانال زایمان کمک می کند.
5) از مامای خود بخواهید که تا حد امکان از فتال مانیتور (مانیتور الکترونیکی ضربان قلب جنین که توسط یک کاتتر از طریق مجرای رحم به پوست سر جنین وصل می شود) در طول زایمان برای نظارت بر ضربان قلب نوزاد استفاده نکند.
این ابزار برش کوچکی در پوست سر نوزاد ایجاد می کند که ممکن است احتمال انتقال ویروس تبخال را افزایش دهد. در اغلب موارد می توان به جای فتال مانیتور از یک مانیتور خارجی استفاده کرد.
6) از پزشک خود بخواهید تا حد امکان در حین زایمان از دستگاه مکش یا فورسپس استفاده نکند. این ابزار می تواند باعث ایجاد زخم در پوست سر نوزاد و انتقال تبخال تناسلی شود.
7) پس از تولد، نوزاد را حدود 4 هفته به خوبی معاینه کنید. علائم تبخال نوزادی شامل تاول روی پوست، تب، خستگی، تحریک یا بی اشتهایی می باشد.
با وجود اینکه تمامی این علائم ممکن است برای چندین بیماری خفیف باشد، اما بهتر است در صورت وجود علائم سریعاً به پزشک اطفال مراجعه کنید. حتماً به پزشک اطفال خود بگویید که تبخال تناسلی داشته اید.
8) احتمال اینکه فرزندتان سالم بوده و تبخال به او منتقل نشود بسیار بالاست.
سوالات متداول
چگونه می توانم برای تبخال تناسلی تست بدهم؟
در صورت وجود علائم بهترین آزمایش کشت ویروسی است. برای انجام این آزمایش پزشک ابتدا از تبخال فعال شما (ترجیحاً در روز اول بروز تبخال) نمونه برداری کرده و کشت ویروسی انجام می دهد. نتایج آزمایش حدود یک هفته زمان می برد.
اگر علائمی ندارید، پزشک با انجام آزمایش خون می تواند متوجه حضور ویروس HSV-2 (عامل ایجاد تبخال تناسلی) شود. آزمایش خون همچنین وجود HSV-1 را نشان می دهد؛ اما در اغلب موارد وجود HSV-1 در بدن به این معناست که شما به تبخال دهانی مبتلا هستید.
در مورد انجام این آزمایشات با پزشک خود مشورت کنید. این آزمایشات کلی بوده و در برخی موارد از دقت کافی برخوردار نیستند. بنابراین پزشک باید بداند که چگونه نتایج آزمایش را با توجه به علائم بالینی شما تفسیر کند.
چگونه از عدم ابتلا به تبخال تناسلی مطمئن شوم؟
اگر آزمایش تبخال تناسلی شما منفی شد، اقدامات زیر می تواند از ابتلا به عفونت تبخال تناسلی در بارداری پیشگیری کند.
- اگر شریک زندگی شما تبخال تناسلی دارد، تا زمانی که تبخال فعال است از انجام هر گونه رابطه جنسی با او خودداری کنید. پس از آن (زمانی که پارتر شما تبخال تناسلی فعال ندارد)، در تمام مدت زمان رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید؛ حتی اگر همسرتان هیچ علائمی نداشته باشد. HSV در صورت عدم وجود علائم نیز ممکن است سرایت کند. در سه ماه آخر بارداری از انجام رابطه جنسی بپرهیزید.
- اگر نمی دانید که همسرتان مبتلا به HSV تناسلی است یا خیر، بهتر است از او بخواهید که آزمایش دهد. در صورتی که ابتلای شریک جنسی شما به تبخال تناسلی یا دهانی تأیید شد، احتمال ابتلای شما به این ویروس بسیار بالاست. بنابراین بهتر است اقدامات لازم را برای محافظت انجام دهید.
- اگر شریک جنسی شما تبخال دهانی فعال دارد، اجازه ندهید که با شما سکس دهانی داشته باشد. این امر ممکن است باعث انتقال تبخال تناسلی به شما شود.
اگر در اواخر بارداری به تبخال تناسلی مبتلا شوم چه اتفاقی می افتد؟
اگر علائم تبخال تناسلی را تجربه کرده یا احتمال می دهید که در معرض تبخال تناسلی قرار گرفته اید، فوراً به متخصص زنان و زایمان خود اطلاع دهید. با این حال توجه داشته باشید که تبخال ممکن است برای چندین سال خفته بماند و هیچ علائمی ظاهر نشود. به عبارت دیگر، تبخالی که تازه به نظر می رسد در اغلب موارد یک عفونت قدیمی است که برای اولین بار علائم تبخال را ایجاد کرده است.
در مورد بهترین روش های محافظت از کودک با پزشک خود صحبت کنید. اگر در طی شش هفته آخر بارداری به عفونت HSV جدیدی مبتلا شدید، معمولاً برای پیشگیری از بروز هر گونه عارضه ای برای نوزاد، سزارین تجویز می گردد (حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشید). زیرا در این شرایط خطر ابتلا به تبخال نوزادی بیش از 50% است.
چگونه می توانم از نوزاد متولد شده ی خود محافظت کنم؟
نوزاد شما ممکن است در 8 هفته ی اول پس از تولد دچار تبخال نوزادی شود. چنین عفونت هایی تقریباً همیشه به علت بوسه ی بزرگسالان مبتلا به تبخال ایجاد می شوند.
برای محافظت از نوزادتان، وقتی تبخال دارید او را نبوسید و از دیگران نیز بخواهید که این کار را انجام ندهند. همچنین، اگر تبخال دارید قبل از دست زدن به نوزاد، دست های خود را با آب و صابون بشویید.
