بیماری سیفلیس تناسلی در مردان نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که با دارو قابل درمان می باشد. عدم درمان سیفلیس تناسلی منجر به مشکلات جدی سلامتی مثل آسیب دائمی به قلب، مغز، ماهیچه ها، استخوان ها و چشم ها می شود. برای کاهش خطر ابتلا به این عفونت، بهتر است همیشه در حین رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
سیفلیس تناسلی در مردان چیست؟
بیماری سیفلیس یک عفونت مقاربتی است که توسط رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی با فرد آلوده انتقال می یابد. عامل ایجاد کننده ی این بیماری یک باکتری می باشد. بنابراین این بیماری را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. عدم درمان سیفلیس منجر به عوارض جبران ناپذیری مثل کوری و آسیب به مغز و قلب و سیستم عصبی می شود.
علائم بیماری سفلیس در مردان
علائم سیفلیس با توجه به استیج یا مرحله عفونت، متفاوت می باشد. شما در مرحله اول بیماری به شدت ناقل هستید. در این مراحل علائم بیماری را مشاهده خواهید کرد. در مرحله اول یک یا چند زخم در ناحیه تناسلی شما ایجاد می شود. این زخم ها بسیار کوچک و بدون درد هستد و ممکن است آنها را با جوش یا سایر ضایعات پوستی اشتباه بگیرید.
در مرحله دوم ممکن است دچار بثورات پوستی شده و علائمی شبیه آنفولانزا مثل تب، خستگی، گلودرد و دردهایی عضلانی را تجربه کنید. پس از مرحله ی دوم، وارد استیج نهفته بیماری می شوید. در این مرحله شما معمولآً علائم خاصی ندارید. نکته اینجاست که نبود علائم به معنای از بین رفتن عفونت نیست. تنها چیزی که عفونت را از بین می برد درمان دارویی می باشد.
عکس شانکر سیفلیس در مراحل اولیه و ثانویه
سیفلیس تناسلی در مردان می تواند در 4 مرحله پیشرفت کند. علائم عفونت در هر مرحله بسیار متفاوت می باشد. بیماری در مرحله یا استیج اول و دوم به شدت مسری است و بیمارانی که در این مراحل قرار دارند، می توانند به راحتی سیفلیس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. مراحل سیفلیس تناسلی عبارتند از: سیفلیس اولیه، ثانویه، نهفته و دیررس (ثالثیه).
عکس بیماری سفلیس:
سیفلیس اولیه:
مرحله اول سیفلیس در مردان 2 الی 12 هفته پس از قرار گرفتن در معرض فرد آلوده به سیفلیس، رخ می دهد. در این مرحله، زخم صاف و سختی به نام شانکر در ناحیه تناسلی و یا دهان شما ایجاد می شود. شانکر معمولاً کوچک و بدون درد است، بنابراین برخی از بیماران حتی متوجه وجود آن نخواهند شد.
این زخم در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود. با این حال، از بین رفتن زخم به معنای از بین رفتن بیماری نیست. اگر سیفلیس در استیج اولیه با دارو درمان نشود به مرحله ثانویه پیشرفت می کند. شما در این استیج ناقل سیفلیس می باشید و می توانید به راحتی آن را به پارتنر خود منتقل کنید.
سیفلیس ثانویه:
حدود 1 الی 6 ماه پس از از بین رفتن سیفلیس اولیه، دانه های خشن و برآمده سیفلیس ظاهر می شوند. این دانه ها معمولاً بدون خارش بوده و می توانند در سراسر بدن (حتی کف دست و پا) پخش شوند. شما ممکن است در کنار این بثورات، علائم زیر را نیز تجربه کنید:
- تب
- خستگی
- زخم های زگیل مانند
- دردها و گرفتگی های عضلانی
- کاهش وزن
- سردرد
- ریزش مو
- تورم غدد لنفاوی
عفونت سیفلیس تناسلی در مردان در این مرحله نیز قابل انتقال بوده و شما می توانید عفونت را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی به شریک جنسی خود منتقل کنید. علائم سیفلیس ثانویه ممکن است برای ماه ها یا سال ها به صورت گذرا رخ دهند و شما در طی این چند وقت، چندین بار با این علائم مواجه شوید.
مجدداً باید متذکر شویم که در صورت نبود علائم نام برده و از بین رفتن زخم سیفلیس یا شانکر سیفلیس، باز هم خود بیماری در بدن شما وجود دارد و باید با دارو درمان شود. اگر در این استیج نیز سیفلیس تناسلی را درمان نکنید، ممکن است بیماری شما به مرحله بعدی یعنی استیج نهفته منتقل شود.
سیفلیس نهفته:
اگر سیفلیس در مراحل اول و دوم درمان نشود، به مرحله ی سوم یا مرحله نهفته پیشرفت خواهد کرد. سیفلیس در این مرحله هیچ علائمی ندارد. البته برخی از افراد گاهاً گر گرفتی های خفیف را تجربه می کنند. عفونت در این مرحله می تواند به قلب، استخوان ها، اعصاب و سایر اندام های شما آسیب برساند.
مرحله نهفته سیفلیس ممکن است تا 20 سال طول بکشد. انتقال عفونت در استیج نهفته امری نادر است. عدم درمان ممکن است باعث انتقال عفونت به استیج آخر بیماری شود.
سیفلیس دیررس (ثالثیه):
عفونت در اغلب بیماران مبتلا به سیفلیس تنها تا مرحله نهفته پیش می رود و به مرحله آخر نمی رسد. زیرا معمولاً عفونت تا مرحله سوم خود به خود درمان می شود یا علائم آن آنقدر خفیف است که در همان مراحل باقی می ماند. حدود 20% از بیماران وارد مرحله آخر بیماری شده که باعث مشکلات جدی سلامتی می شوند. این مشکلات به کندی رخ داده و عبارتند از:
- آسیب مغزی، زوال عقل و مشکلات شناختی
- بیماری قلبی
- اختلالات حرکتی و مشکلات عضلانی
- آسیب عصبی
- تشنج
- مشکلات بینایی از جمله کوری.
سیفلیس تناسلی مادرزادی چیست؟
سیفلیس مادرزادی زمانی رخ می دهد که یک فرد باردار عفونت را در زمان بارداری به جنین انتقال دهد. سیفلیس باعث مشکلات جدی سلامتی (حتی مرگ) در نوزادان و کودکان خردسال می شود.
متخصص زنان باید در اولین ویزیت های بارداری، مادر را برای وجود هر گونه عفونت مقاربتی معاینه کرده و تست های لازم را تجویز کند. در صورت ابتلا به سیفلیس، درمان فوری از اهمیت بالایی برخوردار است.
عوارض سیفلیس تناسلی در مردان چیست؟
عدم درمان سیفلیس و پیشرفت بیماری تا آخرین مرحله منجر به عوارض جانی جبران ناپذیری می شود. هر چه مدت زمان ابتلا به سیفلیس طولانی تر باشد، شما بیشتر در معرض آسیب های جدی قرار خواهید داشت.
به همین دلیل، درمان فوری سیفلیس از اهمیت بالایی برخوردار است. سیفلیس ممکن است باعث کوری و فلج شدن بیمار و مشکلاتی در قلب، مغز، نخاع و سایر اندام های حیاتی او شود.
سیفلیس در مردان چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک ابتدا در مورد سابقه ی جنسی شما سؤالاتی مطرح می کند. به عنوان مثال از شما می پرسد که آیا رابطه جنسی ایمن دارید یا خیر. صداقت در پاسخگویی، به تشخیص بیماری شما کمک بزرگی خواهد کرد. پزشک با توجه به جواب های شما احتمال وجود بیماری را بررسی کرده و آزمایشات لازم را تجویز می کند.
برای آزمایش سیفلیس تناسلی، پزشک ابتدا شما را معاینه می کند و سپس آزمایش خون گرفته تا علائم عفونت را بررسی کند. پزشک همچنین ممکن است مقداری از مایع یا پوست زخم سیفلیس را نمونه برداری کرده و زیر میکروسکوپ بررسی کند. به یاد داشته باشید تنها راه برای تشخیص سیفلیس، مراجعه به پزشک و انجام تست های آزمایشگاهی می باشد.
بیماری سیفلیس چگونه درمان می شود؟
درمان سیفلیس تناسلی در مردان معمولاً با آنتی بیوتیک صورت می گیرد. آنتی بیوتیک ها گروه دارویی هستند که عفونت هایی باکتریایی را درمان می کنند. رایج ترین داروی مورد استفاده برای سیفلیس پنی سیلین است. مدت زمان استفاده و دوز مصرفی دارو به مرحله و علائم سیفلیس بستگی داشته و توسط پزشک تعیین می گردد.
حتی اگر بعد از مصرف دارو زخم و سایر علائم شما از بین رفت، همچنان باید دوره درمان را کامل کنید. با هر کسی که در دو سال اخیر رابطه جنسی داشته اید تماس بگیرید و تأکید کنید که باید آزمایش بدهند.
پزشک پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک، از شما آزمایش خون می گیرد تا مطمئن شود که عفونت به طور کامل از بین رفته است. شما پس از درمان سیفلیس نیز می توانید مجدداً به این بیماری مبتلا شوید. بنابراین همیشه رابطه جنسی محافظت شده داشته باشید و در صورت احتمال ابتلا به بیماری مقاربتی به طور منظم آزمایش دهید.
بیشتر بخوانید: فرق زگیل مقعدی و بواسیر در چیست؟
عکس شانکر سیفلیس
چگونه می توان خطر ابتلا به سیفلیس را کاهش داد؟
تنها راه پیشگیری از بیماری سیفلیس (و سایر بیماری های مقاربتی) نداشتن رابطه جنسی است! تمام افراد فعال از نظر جنسی در معرض خطر بیماری هایی مقاربتی قرار دارند. شما می توانید با استفاده از کاندوم یا سد های دهانی در طول رابطه جنسی، خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهید. برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت، استفاده ی صحیح از کاندوم بسیار مهم می باشد.
از پارتنر خود در مورد سابقه ی جنسی او و اینکه آیا برای بیماری های جنسی آزمایش داده اند یا خیر سؤال بپرسید. اگر پارتنر شما سیفلیس داشته باشد، شما مجدداً می توانید آلوده به عفونت شوید. بنابراین شما و شریک جنسیتان باید به صورت همزمان درمان شوید.
