اکثر افرادی که به کلامیدیا مبتلا هستند، هیچ علامتی را متوجه نمی شوند. این علائم در برخی از اشخاص معمولاً بین 1 تا 3 هفته پس از رابطه جنسی محافظت نشده با فرد آلوده ظاهر می شوند و برای برخی دیگر، تا چند ماه بعد نیز رشد نمی کنند.
گاهی اوقات علائم ممکن است پس از چند روز ناپدید شوند. گاهی اوقات هم حتی اگر علائم ناپدید شوند، ممکن است همچنان عفونت داشته باشید و بتوانید آن را منتقل کنید.
کلامیدیا چه بیماری است؟
کلامیدیا، یک عفونت شایع مقاربتی است و هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود، اما این بیماری در زنان و مردان با هم متفاوت است. براساس اطلاعات منتشر شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، کلامیدیا، شایع ترین عفونت مقاربتی باکتریایی (STI) گزارش شده در آمریکا است.
در این مقاله قصد داریم راجع به کلامیدیا در مردان، علائم آن، راه های انتقال، درمان و عوارض احتمالی آن، توضیح دهیم.
کلامیدیا چقدر شایع است؟
کلاميديا یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی (STI) است که اکثر اوقات در افراد جوان زیر 25 سال رخ می دهد.
علت ابتلا به کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (truh-KOH-muh-tis) ایجاد می شود و از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی پخش می شود. ممکن است ندانید که کلامیدیا دارید زیرا بسیاری از افراد علائمی مانند درد ناحیه تناسلی و ترشحات واژن یا آلت تناسلی ندارند.
علائم کلامیدیا در مردان
اکثر مردان مبتلا به کلامیدیا، اغلب هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. علائم کلامیدیا، ممکن است تا چند هفته پس از ابتلا به عفونت اولیه، مشخص نشوند و در بدن نهان باقی بمانند. در صورتی که مردی به کلامیدیا مبتلا شده باشد و علائم آن بروز کرده باشند، معمولا این علائم را به شکل یکی از دو عارضه اورتریت یا اپیدیدیمیت تجربه می کند.
اورتریت:
اورتریت در واقع عفونت مجرای ادرار است. مجرای ادرار، لوله ای است که از داخل آلت تناسلی می گذرد و مسئول خارج کردن ادرار از بدن است.
علائم شایع اورتریت در مردان، عبارتند از:.
- ترشحات از آلت تناسلی
- احساس سوزش ادرار، یا درد در هنگام دفع ادرار
- احساسی شبیه فرو کردن یک شی نوک تیز در آلت تناسلی و یا خارش در مجرای ادرار
- حساسیت و سوزش در نوک آلت تناسلی
اپیدیدیمیت:
اپیدیدیمیت در واقع، به عفونت در لوله ای که در پشت بیضه قرار دارد و مسئول ذخیره و حمل اسپرم است، گفته می شود. بنا به گفته پزشکان اورولوژیست، فرد مبتلا به اپیدیدیمیت، درد در ناحیه بیضه را تجربه خواهد کرد و ممکن است این درد، حتی به کشاله ران نیز سرایت کند.
علائم دیگر کلامیدیا
علاوه بر عارضه های گفته شده، کلامیدیا همچنین می تواند رکتوم (راست روده) را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اگر کلامیدیا بر روی رکتوم اثر بگذارد، ممکن است علائم زیر را نشان دهد:
- درد در رکتوم
- ترشحات
- خون ریزی
کلامیدیا، همچنین می تواند باعث التهاب در بخش مُلتَحِمه چشم نیز شود، البته این عارضه بسیار نادر است. کلامیدیا، همچنین ممکن است باعث عفونت گلو نیز شود، اما بیشتر افراد مبتلا به آن این عارضه را تجربه نخواهند کرد. در صورتی که کلامیدیا، گلو شخص را تحت تاثیر قرار دهد، به صورت گلودرد خود را نشان می دهد..
علائم کلامیدیا در زنان
▪️7 نفر از 10 زن مبتلا به این عفونت هیچ علائمی ندارند.
▪️خونریزی بعد از رابطه جنسی
▪️خونریزی بین پریودها
▪️تغییر در ترشحات طبیعی واژن
▪️سوزش ادرار
▪️درد در ناحیه شکم
راه های انتقال کلامیدیا در مردان
با توجه به مطالعات علمی و تحقیقات انجام شده، کلامیدیا، معمولا از طریق تماس جنسی منتقل می شود، اما این تنها راه انتقال کلامیدیا نیست و در صورتی که به هر طریقی باکتری کلامیدیا وارد بدن شخص شود، می تواند باعث بروز عفونت شود.
انتقال کلامیدیا از طریق تماس جنسی، معمولا از طریق رابطه ای که همراه با دخول باشد صورت می گیرد، مثل رابطه واژینال یا مقعدی. با این حال، باکتری این بیماری می تواند حتی از طریق رابطه جنسی دهانی نیز از شخص بیمار منتقل شود. حتی در صورتی که شخص مبتلا به کلامیدیا، مراحل درمانی آن را سپری کرده باشد، باز هم ممکن است برای بار دوم، سوم و یا بیشتر به آن مبتلا شود.
تشخیص کلامیدیا
آزمایش کلاميديا ساده و بدون درد است. تشخيص آن با گرفتن نمونه ادرار در مردان و سواب واژینال در زنان انجام مي شود. بعضی مواقع سواب از راست روده (مقعد) يا حلق (گلو) نيز نمونه گيري می شود.
چگونه می توان از ابتلای مجدد به کلاميديا پيشگيری کرد؟
استفاده صحيح و هميشگی از کاندوم در هر رابطه جنسی، خطر ابتلا به کلاميديا را کاهش می دهد. اگر شريک جنسي جديدی داريد، بهتر است که هر دو نفر قبل از هر گونه رابطه جنسی بدون کاندوم، آزمايش های لازم را انجام دهيد.
آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا
در اکثر افراد مبتلا به کلامیدیا، استفاده از آنتی بیوتیک ها، می تواند یک روش درمانی موثر باشد و با موفقیت آن را درمان کنند. آنتی بیوتیک هایی که برای درمان کلامیدیا استفاده می شوند، معمولا آزیترومایسین و داکسی سایکلین هستند. روش های درمان این بیماری برای مردان و زنان، یکسان است و تفاوتی ندارد. پزشک معالج ممکن است برای درمان شما، از آنتی بیوتیک با دوز بالا و یا حتی از آنتی بیوتیک با دوز کمتر ولی به دفعات بیشتر استفاده کند. زمان درمان با آنتی بیوتیک در کلامیدیا، ۷ روز است.
به منظور اطمینان یافتن از عدم انتقال عفونت به شخص دیگری، فرد مبتلا به کلامیدیا، باید به مدت ۷ روز پس از اتمام یک نوبت درمان با آنتی بیوتیک و یا تا پایان دوره ۷ روزه مصرف آنتی بیوتیک ها، از برقرار رابطه جنسی اکیدا خودداری کند.
هر فرد مبتلا به کلامیدیا، باید بیماری خود را به شرکای جنسی خود اطلاع دهد، شاید نیاز باشد آن ها نیز آزمایش داده و درمان شوند.
حتی اگر شما از بازگو کردن این مساله با شریک جنسی خود خجالت می کشید، می توانید این کار را به صورت کاملا ناشناس انجام داده و به او اطلاع دهید که ممکن است به کلامیدیا مبتلا شده باشد. به منظور جلوگیری از عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها، باید مصرف آن ها دقیقا طبق دستور پزشک معالج شما انجام گیرد.
بیشتر بخوانید: شانکروئید چه بیماری است؟
۱- درمان کلامیدیا با مترونیدازول
داروی مترونیدازول، کلامیدیا را معالجه نکرده و حتی برای درمان آن نیز توصیه نمی شود. با این حال، در صورتی ممکن است پزشک مترونیدازول را تجویز کند که علائم کلامیدیا بعد از به پایان رسیدن برنامه ی اول درمان آن (مانند درمان با داکسی سایکلین، آزیترومایسین یا لووفلوکساسین) برطرف نشده باشند.
عموماً زمانی که مترونیدازول برای درمان تکمیلی علائم پایدار کلامیدیا تجویز می شود، آنتی بیوتیک های دیگری مانند ازیترومایسین نیز می بایست همزمان با آن مصرف شوند؛ چرا که ممکن است سایر عوامل باکتریایی احتمالی وجود داشته باشند که علائمی مشابه کلامیدیا دارند.
۲- درمان کلامیدیا با آزیترومایسین
طبق دستورالعمل CDC برای بیماری های مقاربتی؛ یک دوز از آزیترومایسین ۱ گرم به صورت خوراکی، کلامیدیای تناسلی را درمان خواهد کرد. این دارو معمولاً به صورت چهار قرص ۲۵۰ میلی گرمی یا دو قرص ۵۰۰ میلی گرمی آزیترومایسین به صورت تک دوز مصرف می شود.
مقدار مصرف آزیترومایسین برای بزرگسالان و کودکان بالای هشت سال یا با وزن حداقل 45 کیلوگرم یکسان است. همچنین، مقدار مصرف این دارو برای افراد مبتلا به HIV و افراد غیرمبتلا تفاوتی ندارد.
۳- درمان کلامیدیا با داکسی سایکلین
آیا داکسی سایکلین می تواند بیماری های مقاربتی را درمان کند؟ بله، داکسی سایکلین می تواند کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی را معالجه کند. با این حال، لازم به ذکر است که داکسی سایکلین عفونت های باکتریایی را فقط درمان می کند و نمی تواند مانع از ابتلای مجدد فرد به کلامیدیا یا سایر بیماری های مقاربتی در آینده شود.
روش های جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا
کلامیدیا، معمولا از طریق تماس جنسی منتقل می شود، بنابراین یکی از موثرترین راه ها برای جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا، استفاده از وسایل پیشگیری از بیماری های مقاربتی، همچون کاندوم است. راه های دیگر جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا عبارتند از:
- استفاده از کاندوم در کل زمان رابطه و به خصوص در زمان دخول.
- استفاده از کاندوم روی آلت تناسلی، در طول رابطه جنسی دهانی.
- استفاده از کاندوم سد دهانی (Dental Dam)، بر روی اندام تناسلی زنان، در طول رابطه جنسی دهانی.
عوارض بیماری کلامیدیا
اگر کلاميديا درمان نشود، می تواند به شرکای جنسی شما منتقل شود. در موارد نادر، کلاميديا ممکن است باعث درد و تورم در مفاصلی مانند مچ پا يا زانو شود.
اين عارضه به نام آرتروپاتی واکنشی اکتسابی جنسی (SARA) شناخته می شود و در مردان شيوع بيشتري دارد. همچنين، در برخی موارد ممکن است باعث التهاب چشم (التهاب ملتحمه) شود.
در مردان:
کلاميديا می تواند از مجرای ادرار (لوله ای که ادرار از آن خارج می شود) به بيضه ها گسترش يافته و باعث درد و تورم آنها شود. اين عارضه به اپيديديم ارکيت (التهاب اپيديديم و بيضه) معروف است.
با درمان به موقع، به ندرت افراد عوارض ناشی از بیماری کلامیدیا را تجربه می کنند. با این حال، اگر کلامیدیا در مردان درمان نشود، ممکن است باعث ابتلا به موارد زیر نیز شود و یا اینکه خطر ابتلا به آن ها را افزایش دهد:
▪️پروستاتیت، که در واقع التهاب غده پروستات است.
▪️ناباروری
همچنین تحقیقات ثابت کرده است که عفونت کلامیدیا می تواند باعث بروز آرتریت واکنشی شود.
در زنان:
در صورت عدم درمان کلاميديا، این عفونت می تواند از دهانه رحم به داخل رحم، لوله های رحمی و تخمدان ها گسترش يابد. اين عارضه بيماری التهابی لگن (PID) ناميده می شود. بيماري التهابي لگن می تواند خطر ناباروری و بارداری خارج رحمی (بارداری ای که در خارج از رحم و معمولاً در يکی از لوله های رحمی رخ می دهد) را افزايش دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اکثر مردم هیچ علامتی از ابتلا به کلامیدیا را تجربه نمی کنند. بنابراین بسیار مهم است که به طور منظم چکاپ شوند و آزمایش دهند. این مساله بیشتر در افرادی حیاتی است که شرکای جنسی متعددی دارند.
اگر فردی هر یک از علائم بالینی کلامیدیا را تجربه کرد، ضروری است که برای تشخیص بیماری، حتما به پزشک مراجعه کند. بسیاری از علائم کلامیدیا، شبیه به علائم عفونت ها و بیماری های دیگری است، و ممکن است نیاز به درمان های متفاوتی داشته باشد، از این رو برای تشخیص درست باید حتما به پزشک مراجعه کرد.
بیشتر بخوانید: آیا زگیل تناسلی در دختر مجرد به وجود می آید؟
حتی در صورتی که علائم شخص پس از یک دوره کامل مصرف آنتی بیوتیک از بین نرفت، باید حتما مجددا به پزشک مراجعه کند. اگر شخصی متوجه شود که به کلامیدیا مبتلا شده است، بسیار مهم است که به شرکای جنسی اخیر خود اطلاع دهد تا آن ها نیز برای تشخیص ابتلا یا عدم ابتلا، و درمان آن به پزشک مراجعه کنند.
سوالات متداول
آيا براي اطمينان از درمان کامل به آزمايش مجدد نياز است؟
در اکثر موارد، خیر. اما اگر به تکرار آزمایش نیاز باشد، پزشک به شما اطلاع خواهد داد.
وضعیت شریک جنسی فرد مبتلا به چه صورت خواهد بود؟
اگر شما کلاميديا داشته باشید، آزمایش و درمان برای به شریک (یا شرکای) جنسی فعلی شما نیز پیشنهاد می شود. بسیار مهم است که به تمام کسانی که اخیراً با آنها ارتباط جنسی داشته اید، اطلاع دهید تا آزمایشات و درمان خود را کامل کنند. پزشک در مورد نحوه اطلاع رسانی به این افراد با شما صحبت خواهد کرد.
بعد از ابتلا به کلامیدیا، چه زمانی می توان دوباره رابطه جنسی برقرار کرد؟
تا پایان دوره درمان، بایستی از برقراری هر نوع رابطه جنسی (حتی رابطه جنسی دهانی یا با کاندوم) خودداری کنید.
شرکای جنسی شما نیز حتماً باید آزمایش دهند و ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. اگر یکی از شرکای جنسی شما هم به کلاميديا مبتلا باشد و قبل از اینکه درمان او تمام شود، رابطه جنسی برقرار کنید، دوباره به این عفونت مبتلا خواهید شد.
آیا ابتلا به کلاميديا در بارداری خطرناک است؟
اگر باردار هستید و به کلاميديا مبتلا شده اید، درمان آن برای جلوگیری از ابتلای نوزاد در هنگام زایمان امری ضروری است. در نوزادان تازه متولد شده، کلاميديا ممکن است باعث قرمزي چشم (کونژنکتیویت) يا التهاب ريه شود.
در صورتی که در دوران بارداری نیاز به درمان داشته باشید، تیم مراقبت های پیش از زایمان شما بررسی می کنند که آنتی بیوتیک تجویزشده برای مصرف در بارداری بی خطر باشد.
علاوه بر این، باید بعد از اتمام دوره درمان کلاميديا، مجدداً آزمایش دهید. این کار برای اطمینان از منفی بودن تست کلاميديا قبل از زایمان و جلوگیری از انتقال عفونت به نوزاد از اهمیت بالایی برخوردار است.
