گاهی مراجعان سوال می پرسند که بیماری سفلیس چیست؟ جوشهای سفلیس چگونه اند؟ و یا اینکه در خواست می کنند که عکس بیماری سفلیس را به آن ها نشان دهیم تا از بیماری خود مطمئن شوند. باید گفت که بیماری سفلیس که زمانی در آمریکا ریشه کن شده بود، امروزه در بین افراد همجنسگرا، دو جنسگرا و مردانی که با مردان دیگر رابطه ی جنسی دارند (MSM)، رو به افزایش است. در ادامه مطلب، عکس سفلیس تناسلی را برای شما قرار خواهیم داد.
عکس سفلیس تناسلی در آقایان
سفلیس تناسلی در مردان چیست؟
سفیلس یک عفونت مقاربتی است که در صورت درمان نشدن می تواند موجب مشکلات سلامتی جدی شود. این بیماری به چند مرحله تقسیم بندی می شود (اولیه، ثانویه، نهفته و درجه سوم) و هر مرحله علائم و نشانه های مربوط به خود را دارد.
بیماری سفلیس یک عفونت مقاربتی است که توسط رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی با فرد آلوده انتقال می یابد. عامل ایجاد کننده ی این بیماری یک باکتری می باشد. بنابراین این بیماری را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. عدم درمان سفلیس منجر به عوارض جبران ناپذیری مثل کوری و آسیب به مغز و قلب و سیستم عصبی می شود.
آیا باید نگران سفلیس باشم؟
نزدیک به دو دهه است که شیوع سفلیس در حال افزایش است. در صورتی که سفلیس درمان نشود، می تواند مشکلات سلامتی جدی از جمله مشکلات نورولوژیک (مغز و عصب)، مشکلات چشمی و حتی نابینایی را به وجود آورد. علاوه بر این، سفلیس، احتمال انتقال HIV را افزایش می دهد.
چگونه ممکن است به سفلیس مبتلا شوم؟
هر فرد فعال از نظر جنسی ممکن است به سفلیس مبتلا شود. سفیلیس می تواند در طول رابطه ی جنسی مقعدی، رابطه جنسی دهانی و نیز رابطه جنسی واژینال منتقل شود. سفلیس از طریق تماس مستقیم با زخم سفلیس از فردی به فرد دیگر سرایت پیدا می کند. این زخم ها در مردان ممکن است روی آلت تناسلی یا اطراف آن، اطراف مقعد یا در رکتوم، یا درون دهان یا اطراف آن ایجاد شوند. زخم های سفلیس می توانند بدون درد باشند.
بنابراین، احتمال دارد که فرد به این بیماری مبتلا باشد ولی متوجه آن نشود. استفاده صحیح از کاندوم، در صورتی که کاندوم زخم ها را بپوشاند، احتمال ابتلا به سفلیس را کاهش می دهد. گرچه، هنوز هم در صورت تماس با این زخم ها، احتمال ابتلا به سفلیس وجود دارد. از طریق تماس های گهگاهی با وسایلی مانند صندلی توالت، دستگیره در، استخر شنا، وان آب گرم، لباس مشترک یا ظروف غذا، امکان ابتلا به سفلیس وجود ندارد.
علائم سفلیس در مردان
فرد مبتلا به سفلیس اولیه، به طور کلی یک زخم یا چندین زخم روی ناحیه اصلی عفونت دارد. این زخم ها معمولاً روی نواحی تناسلی یا اطراف آن، در اطراف مقعد یا در رکتوم و درون دهان یا اطراف آن رخ می دهند. این زخم ها معمولاً ( و نه همیشه) سفت، گرد و بدون درد هستند. علائم سفلیس ثانویه شامل راش پوستی، غدد لنفاوی متورم و تب می شود.
علائم و نشانه های سفلیس اولیه و ثانویه می توانند خفیف باشند و حتی ممکن است متوجه آنها نشوید. در طول مرحله نهفته، هیچ علامت و نشانه ای وجود ندارد. سفلیس درجه سوم با مشکلات شدیدی همراه است و معمولاً پزشک با کمک چندین آزمایش مختلف آن را تشخیص می دهد. این نوع سفلیس می تواند روی قلب، مغز یا دیگر اعضای بدن تأثیر بگذارد.
سفلیس تناسلی در مردان می تواند در 4 مرحله پیشرفت کند. علائم عفونت در هر مرحله بسیار متفاوت می باشد. بیماری در مرحله یا استیج اول و دوم به شدت مسری است و بیمارانی که در این مراحل قرار دارند، می توانند به راحتی سفلیس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. مراحل سفلیس تناسلی عبارتند از: اولیه، ثانویه، نهفته و دیررس (ثالثیه).
سفلیس اولیه:
مرحله اول سفلیس در مردان 2 الی 12 هفته پس از قرار گرفتن در معرض فرد آلوده به سفلیس، رخ می دهد. در این مرحله، زخم صاف و سختی به نام شانکر در ناحیه تناسلی و یا دهان شما ایجاد می شود. شانکر معمولاً کوچک و بدون درد است، بنابراین برخی از بیماران حتی متوجه وجود آن نخواهند شد.
این زخم در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود. با این حال، از بین رفتن زخم به معنای از بین رفتن بیماری نیست. اگر این بیماری در استیج اولیه با دارو درمان نشود به مرحله ثانویه پیشرفت می کند. شما در این استیج ناقل سفلیس می باشید و می توانید به راحتی آن را به پارتنر خود منتقل کنید.
سفلیس ثانویه:
حدود 1 الی 6 ماه پس از از بین رفتن سفلیس اولیه، دانه های خشن و برآمده سفلیس ظاهر می شوند. این دانه ها معمولاً بدون خارش بوده و می توانند در سراسر بدن (حتی کف دست و پا) پخش شوند. شما ممکن است در کنار این بثورات، علائم زیر را نیز تجربه کنید:
- تب
- خستگی
- زخم های زگیل مانند
- دردها و گرفتگی های عضلانی
- کاهش وزن
- سردرد
- ریزش مو
- تورم غدد لنفاوی
عفونت سفلیس تناسلی در مردان در این مرحله نیز قابل انتقال بوده و شما می توانید عفونت را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی به شریک جنسی خود منتقل کنید. علائم سفلیس ثانویه ممکن است برای ماه ها یا سال ها به صورت گذرا رخ دهند و شما در طی این چند وقت، چندین بار با این علائم مواجه شوید.
مجدداً باید متذکر شویم که در صورت نبود علائم نام برده و از بین رفتن زخم سفلیس یا شانکر سفلیس، باز هم خود بیماری در بدن شما وجود دارد و باید با دارو درمان شود. اگر در این استیج نیز سفلیس تناسلی را درمان نکنید، ممکن است بیماری شما به مرحله بعدی یعنی استیج نهفته منتقل شود.
سفلیس نهفته:
اگر سفلیس در مراحل اول و دوم درمان نشود، به مرحله ی نهفته پیشرفت خواهد کرد. سفلیس در این مرحله هیچ علائمی ندارد. البته برخی از افراد گاهاً گر گرفتگی های خفیف را تجربه می کنند. عفونت در این مرحله می تواند به قلب، استخوان ها، اعصاب و سایر اندام های شما آسیب برساند. مرحله نهفته این بیماری ممکن است تا 20 سال طول بکشد. انتقال عفونت در استیج نهفته امری نادر است. عدم درمان ممکن است باعث انتقال عفونت به استیج آخر بیماری شود.
سفلیس دیررس:
عفونت در اغلب بیماران مبتلا به سفلیس تنها تا مرحله نهفته پیش می رود و به مرحله آخر نمی رسد. زیرا معمولاً عفونت تا مرحله سوم خود به خود درمان می شود یا علائم آن آنقدر خفیف است که در همان مراحل باقی می ماند. حدود 20% از بیماران وارد مرحله آخر بیماری شده که باعث مشکلات جدی سلامتی می شوند. این مشکلات به کندی رخ داده و عبارتند از:
- آسیب مغزی، زوال عقل و مشکلات شناختی
- بیماری قلبی
- اختلالات حرکتی و مشکلات عضلانی
- آسیب عصبی
- تشنج
- مشکلات بینایی از جمله کوری.
پزشک چگونه متوجه می شود که من مبتلا به سفلیس هستم؟
با پزشک خود در مورد پیشینه ی جنسی خود، راحت و صادقانه صحبت کنید و سؤال کنید آیا نیاز است برای سفلیس و بیماری های مقاربتی دیگر آزمایش دهید. پزشک ممکن است برای تشخیص سفلیس، آزمایش خون را توصیه کند. اما گاهی اوقات، پزشک می تواند با آزمایش مایع زخم سفلیس، این بیماری را تشخیص دهد. اگر شما یک مرد فعال از نظر جنسی هستید که با مرد مبتلا به HIV یا سفلیس رابطه جنسی برقرار کرده اید، شما نیز باید به طور منظم آزمایش سفلیس انجام دهید.
بیماری سفلیس چگونه درمان می شود؟
درمان سفلیس تناسلی در مردان معمولاً با آنتی بیوتیک صورت می گیرد. آنتی بیوتیک ها گروه دارویی هستند که عفونت هایی باکتریایی را درمان می کنند. رایج ترین داروی مورد استفاده برای سفلیس پنی سیلین است. مدت زمان استفاده و دوز مصرفی دارو به مرحله و علائم سفلیس بستگی داشته و توسط پزشک تعیین می گردد.
حتی اگر بعد از مصرف دارو زخم و سایر علائم شما از بین رفت، همچنان باید دوره درمان را کامل کنید. با هر کسی که در دو سال اخیر رابطه جنسی داشته اید تماس بگیرید و تأکید کنید که باید آزمایش بدهند.
پزشک پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک، از شما آزمایش خون می گیرد تا مطمئن شود که عفونت به طور کامل از بین رفته است. شما پس از درمان سفلیس نیز می توانید مجدداً به این بیماری مبتلا شوید. بنابراین همیشه رابطه جنسی محافظت شده داشته باشید و در صورت احتمال ابتلا به بیماری مقاربتی به طور منظم آزمایش دهید.
بیشتر بخوانید: فرق زگیل مقعدی و بواسیر
من تحت درمان قرار گرفته ام، آیا ممکن است دوباره به سفلیس مبتلا شوم؟
یک بار ابتلا به سفلیس، شما را در برابر ابتلای دوباره به سفلیس محافظت نمی کند. حتی پس از درمان موفق، هنوز هم ممکن است دوباره آلوده شوید. تنها تست های آزمایشگاه می توانند ابتلای شما به سفلیس را تأیید کنند. توصیه می شود برای اطمینان از موفقیت درمان، آزمایش مجدد انجام دهید. از آنجا که سفلیس می تواند بدون درد باشد و در واژن، مقعد، زیر پوست ختنه گاه یا درون دهان مخفی شود، ممکن است مشخص نباشد که شریک جنسی شما مبتلا به سفلیس است.
به جز در مواردی که بدانید تمام شرکای جنسی شما آزمایش و درمان شده اند، احتمال ابتلای مجدد از سوی شریک جنسی آلوده وجود دارد.
چگونه می توانم احتمال ابتلا به سفلیس را کاهش دهم؟
تنها راه جلوگیری از ابتلا به سفلیس یا دیگر بیماری های مقاربتی، عدم برقراری رابطه ی جنسی مقعدی، دهانی یا واژینال است. اگر شما از نظر جنسی فعال هستید، موارد زیر را برای کاهش احتمال ابتلا به سفلیس انجام دهید:
- برقراری رابطه ی طولانی مدت فقط با یک شریک جنسی که آزمایش سفلیس داده است و مبتلا نیست.
- استفاده از کاندوم های لاتکس در هر بار رابطه جنسی. کاندوم ها با جلوگیری از تماس با زخم، از انتقال سفلیس جلوگیری می کنند. گاهی اوقات زخم ها ممکن است در نقاطی باشند که با کاندوم پوشیده نمی شوند. تماس با این زخم ها می تواند سفلیس را انتقال دهد.
